در دهه اول انقلاب جمعي از خيرين قم (حضرت آيت اله سيد علي محقق داماد و مرحوم حسين تراب يزدي و ...) بر اساس آموزه پيامبر اسلام ( اني بعثت لاتمّم المكارم الاخلاق ) تصميم گرفتند در منطقه اي با ساكنين كم بضاعت مالي ، بيمارستاني با شرايط روز درماني بنا نهند تا از اين طريق روح والاي انسانيت را كه همان كمك به هم نوع و ارتقاء سطح كيفي سلامت و سعادت است به منصه ظهور رسانند. در اين راه با اتكال و استعانت از خداوند متعال خيرين ديگري نيز همراه شدند و تواستند اين مجموعه عظيم را به بهره برداري برسانند.